Ben bir yol bulmuþ gidiyordum bu diyardan Ýçimde bir þeylerin kýpýrtýsýný duydum Tam da vazgeçmiþken bu paslý dünyadan Âniden gözlerin, evet sevdam o güneþi kýskandýran gözlerin, Çýkýverdi puslu sabahlardan Bulutlarýmý alýp götürdü Yerine sükunet yaðmurlarýný býraktý Giden yolcular, çöllerde kaybolurdu, belki asýl yollarýný bulurlardý bilmiyorum, ama arkalarýna dönüp bakmazlardý Ben de bakmadým ardýma, dünya çölünde seni bulunca, bütün susuzluðum giderildi ilahi bir ikram bu ya; sevdam bana yazýldý ben sevdama...
Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.