Sen çöllere düþmedin ey Kays Çöller sana düþtü Bir arayýþ ki sende vecde gark Hacer ananýn git-gelini çaðýrýr Umuda asýlasý gözlerin *** Leyli çölde nefesim, nefesim sensin Ufkumun bittiði yerde Deryaya çalan gözlerim Ben koþtukça kaçar seraplar *** Gündüzün yandýðým Leylim’de ýsým Gecesi dondurmaz sýcak Libasým *** Ah Leyli ! çöl ne ayaklarýmý Yakan kum Ne tepeme çakýlan güneþ Benim çölüm sensizlik çaðlar Leylim ley... Leyla ! *** Biliyor musun kervan gördüm rüyamda Önde bir eþek,arkada köpek Leylanýn köyüne takýlmýþ kervana Kum gülistan oldu bana Bezirgan baþý Ekmek verdi su verdi Ben de bir tekmil ona *** Bir bülbül sesine uyandým Ben sesini duymadýðým o Kelbe uyandým Çölde deðilim Leyla’m Sinem baþtan baþa çöl Oysa öyle içimdesin ki Her yaným sen Nefesim sen Yokluðun kadar da bendesin Yanan baðrým çöl Gölü gözlerimde ayrýlýðýnýn *** Ondan ne haber ey kýtmir Soylu ! Diyemedim ! Vakti miydi ? Ey þahin pençesine düþesi bülbül ! Sen çölde hangi gülü yaktýn Bu alemde güller tuzak kokar Beni bir Leyla çeker çölüne Gül vereyim Al da götür eline ***
Günay Koçak
11. 1. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.