DİNGİL BEY (47)

Yalan söylemeye bile
hakkýnýz kalmadý sizin!
Hele-hele;
kahraman biri,
-yani kurtarýcý gibi-
konuþmaya hepinizin.

50 yýldýr dingildiniz
tekeri Pensilvanya’da olan
hain bir arabanýn
vede þimdi 20 yýldýr çektiðimiz
dizgini elinde tutan
diplomasýz bir adamýn.
Söyleyelim ona karþý,
þöyle bir „Dingil Bey Marþý“;

„Gömdüðüm, para benim,(*)
sana ne be kardeþim,
Devlet Fabrikalarý’ný satatým,
Devlet benim, n’apalým?”

Döviz karþýlýðý kredi ile
yaparým yol, köprü, hastahane,
Alýþ-Veriþ Merkezi ve Havaalaný;
Yap-geçir iþlet diye;
Kim geçer-kim kalýr’a bakarým,
dövizle öderim aradaki farkýný,
böyle soyarým halkýmý.
Param yok ki borcun faizini ödemeye,
döviz bazýndaki kredilere,
giderim Saudi’ye, Katar’a
dilenirim borç para;
Devlet’in malý deniz,
yemeyen ya aptaldýr ya keriz!

Ama kaptan bak deniz bitmiþ,
dýþa borç 482 milyarý geçmiþ,(**)
memur ve iþçinin açlýk sýnýrý,
askeri ücretiin altý!
N’olur sen itibardan tasarruf yap,
gemin oturursa karaya,
tayfalar baþ kaldýrýr, dikkat;

„Ama bize
ne zelzele
nede baþka bir afet beter,
Biz sizden býktýk-usandýk,
çekin, gidin artýk
YETER! „

(*) Yana yatýk/ içeri dizeler 09.02.23 de yazdýðým DÝNGÝL BEY 39 þiirime aittir.
(**) Tüm rakamlar ÞÝÝRÝN HÝKAYESÝ bölümünden alýnmýþtýr. Yazýnýn tamamýný okumanýzý öneririm.

Sosyal Medyada Paylaşın: