sevgili. sendrom

düþünüyorum. aðzýmý kirleten bu dünya neden temizlenemiyor diye
düþündüðümle kalýyorum.
üstüme baþýma çeki düzen veriyor. zayýf bünyeme tükürüyorum
hatta sonradan yalamamak için az tükürüyorum
sýradan bir gün. rüzgarlý bir betonarme içindeyim
havam binbeþyüz
klasik müziðin içinde arabeske baðlýyorum Beethoven yükseldikçe. yükseliyorum
çýldýrmýþ bir spagettinin önünde günlerce ölebilirmiþim gibi geliyor
iþtahýmý kabartan bu müsvedde hayat. beni kendimden çýkartýp az bir zamana ayýrýyor
tahammül edemedikçe. ya Vedud diyorum
ya Vedud. her þey birbirine karýþýyor her þey
aðlamaklý oluyor duvardaki saat
yarým yamalak uyanýyorum. herkes burada
herkes nervozayý kutluyor bulimiamýn gözleri önünde
beyni sulanmýþ bir meyvenin yüzüne bakýyorum
umudum kan ter içinde
busbulanýk ellerim. sakince sevmeye çalýþýyorum tabaðýný meyvenin
aðzýmda hastanelik bir þey
diþlerimde kan
umurumda olan her þey. delirmiþ gibi davranýyor
insan olduðunu zanneden her þey çýldýrmýþ
biz bu senfoniye alýþkýn deðiliz
hayýr hiç deðiliz
midem. acýlý meyvelerin dertlerinden oluþuyor
anlamýyorum. kasýklarýmda bir kasýlma baþlýyor. parmaklarýmýn ucunda eski beton bir ev. ahþap yerleri baðýrýyor. yüzüm aynada. dilim delik deþik
kendi peþini býrakýyor insan yaným. ve bahçesi. salýncaðý. bilmem neyi
çok romantik kusuyorum her þeyi.
kriz anýmý yiyorum.
duygusal bir körlük bu. saçlarýmý topluyor bir meþe aðacý
karanlýk bir ormana doðru yürütüyor beni
ev ayaklanýyor
aynalar kýyamet gününü konuþuyor
zevkler ve renklerim durmadan tartýþýyor
çok hisli geliþiyor. her þey.
yediklerim kurutulmuþ bir nefrete dönüþmüþ. acilen boþaltýyorum þehrimi
aðzýmýn içi yorgun
meteliksiz bir ruh. gözlerim
dudaklarýmý pencerenin camýna yaslýyorum
izi çýkýyor çürük bir çileðin.
anksiyeteme onurlu bir sadakat besliyorum
her þey süresiz ve suretsiz
boðazýmda. bi sokak köpeðinin patileri düðümleniyor
yedikçe yiyorum kendimi
yedikçe kayboluyorum.

aslýnda
öylesine bir düþünce bu
öylesine bir rahatlama

...






Sosyal Medyada Paylaşın: