MUSABEYLİ BOĞAZLI ŞEHİT ÜSTEĞMEN MUSTAFA ŞEFİK BEY

Çocuk yaþta asker oldu vatana,
Musabeyli Boðazýndan Mustafa,
Katýldýlar al bayraðý tutana,
Bozok Yaylasýndan Þefik Mustafa.

Çapanoðlu Edip Bey’in oðludur
Þefik Bey de asil Türkmen soyludur,
Canýndan daha çok sevdi vataný,
Güzel Yaradan’dan güzel huyludur.

Okur yazarlýðýn kýtlýk zamaný,
Hem de Birinci Dünya Savaþ aný,
Ýstanbul Hukuk’tan diploma aldý,
Ýlk görev; kurtarmak oldu vataný.

Eþkýyalar Yozgat’a da kol salmþ,
Çerkez Ethem burada da baþ almýþ,
Acý haber duyar Þefik, Yozgat’ta,
Eþkýyalaeca da kardeþ asýlmýþ.

Hem üzülür hem kýzar, lâkin sabreder,
‘Kovalým Yunan’ý...’ der, hitabeder,
Lânet okur, milleti bölenlere,
Ülkeyi böyleleri hep harabeder.

Hain Yunan, Eskiþehir’e gelmiþ,
Yüzlerce subayý, Bursa’da selmiþ,
Kadýn kýzý taciz eder subaylar,
Bunu Þefik, ölümden beter bilmiþ.

Hemen ve acilen karar verilir,
Þefik Subay bir ok gibi gerilir,
Bütün bombalarý atar binaya,
Yetmiþ kadar düþman subay serilir.

Bir nöbetçi Yunan asker kurþunu,
Son kez söyler Mangasýna arþýný,
‘Hep ileri! Düþman bitene kadar!..’
Melekler de söyler þehit marþýný.

Burasý da onun yurdu, vataný,
Rahatsýz etmeyin þehit yataný,
“Bizim de evlâdýmýz” der Aksu’lu,
Vermediler nâþý, Þefik Komutaný.

Ana gibi topraðýna sarýlýr,
Dolu madalyalar, övgüler alýr,
Kemal Paþa da saygýyla andý,
EÞREFÎ’de sevgisi örnek kalýr.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: