KURBAN

Nasýlsýn  deme bana ,
Gördüðün bildiðin  gibi deðil,
Býrakýp yakýp yýktýðýn gibiyim iþte,
Çokta farklý olmam sanýrým, bilirim bu gidiþle.
Sakýn  sorma bana!
Sorma ki; geçmiþi yad etme bana,
Bari  geçmiþin izi temiz kalsýn.
Tozlu raflarda durmasýn,
Oysa ne güzel taþýmýþtým mýsralarýma.
Ne çok umutlar birikmiþti,
geleceðimize dair,
Ne çok hayaller.
Hepsini bir bir yakýp yýkýp  geçtin,
Geçtim bunlarý da ;
Kurban olarak  niye beni seçtin?
Yazýklar olsun.
Umarým deðmiþtir uðruna gözüne perde çektiðin,
Ýki çift sözüne kurban  ettiðin.
Neydi ki bende olmayýpta onun seni senden ettiði?
Söylesene ?
Neydi ki benden duymayýpta ondan duyduðun?
Söylesene neydi ki bende ummadýðýný ondan umduðun?
Söyle hadi söyle?
Ya þimdi söyle,yada bir daha karþýma çýkma böyle,
Ne halimi sor nede benle ilgili kimseye bir þey söyle.
Sorma bir daha,
Deme nasýlsýn ,
Nede duyduklarýn karþýsýnda suratýn asýlsýn.
Benden uzakta istedigine yakýnsýn,
Býrakta sadece geçmiþim þiir olarak anýlsýn.
Baþlýðý kurban  diye atýlsýn ...

Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın: