BOŞ BAŞAKLAR
Ýçi boþ, dýþý sahte, þimdi bütün baþaklar
Kendini þifa sanýr, hormonlu sarýmsaklar.
Günahý depolayýp satarlar parasýyla
Tezek suyla yýkanmaz, onu kor ateþ paklar...
Tohumlarýn aslýný öldürüp defnettiler
Þifa olan herþeyi zehire benzettiler
Kalbimizden þefkati, merhamet söktüler
Gönül gözü önünde, mesken tutmuþ çapaklar
Kimse farkýnda deðil, nereye gidiyoruz
Karanlýk bir gece de, koyun mu güdüyoruz
Þeytanýn kullarýna uþaklýk ediyoruz
Fýrsat sofralarýnda iner, kalkar tabaklar.
Oyunlar kurgulanýr bizler figuranlarý
Çýkarýrlar oyundan isteyince canlarý
Hiç kimseye acýmaz firavun, hâmanlarý
Çýkarlarý yönünde konur bütün yasaklar..
Aklýný baþýna al, ey müslüman ne olur!
Âgâh olmayan kalpte, gaflet iktidar olur
Ne zaman ki gönüller, ihlas ile doðrulur
Yaðar semadan rahmet, temizlenir pasaklar.
Nûriye Akyol 4/6/2021
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.