AKTAŞ’LI GAZİ HÜSEYİN

Yozgat vilayetinden, köyü Aktaþ’lý,
Henüz on altýda, kýnalý baþlý,
Týfýl delikanlý daha Hüseyin,
Bahtý kara, kendi de kara kaþlý.

Ocaðým kör kalmasýn der babasý,
Çocuk yaþta evlendirir anasý,
Sanki bir evcilik oynar Hüseyin,
Daha kurumamýþ elin kýnasý.

Bir yýl, bir ay deðil sadece üç gün,
Dört gün bile sürmez bu toyca düðün,
Seferberlik emri gelir aniden,
Þimþekler çakar sevenlerde bugün.

Bir asker olmuþtur Hüseyin damat,
Yurdun her tarafý artýk bir Yozgat,
Ana, baba eþini de býrakýr,
Üç gün sonra gider düþmana inat.

Bir kuþ gibi Çanakkale’de olur,
Ýzmir Çeþme’de de kendini bulur,
Bir atlý süvari Gazi Hüseyin,
Tam üç yýl aradan köyünde olur.

Kendini bir müddet askerde sayar,
Yatar kalkar top seslerini duyar,
At üstünde hep Yunan’ý kovalar,
Ne güzel Atamtürk verilmiþ ayar.

Yiðitlerin harman olduðu Aktaþ,
Aktaþ’ta herkes sanki bir kardeþ,
Candan öte bu cennetten vatana,
EÞREFÎ de Hüseyin’le bir yoldaþ.

Yozgat vilayetinden, köyü Aktaþ’lý,
Henüz on altýda, kýnalý baþlý,
Týfýl delikanlý daha Hüseyin,
Bahtý kara, kendi de kara kaþlý.

Ocaðým kör kalmasýn der babasý,
Çocuk yaþta evlendirir anasý,
Sanki bir evcilik oynar Hüseyin,
Daha kurumamýþ elin kýnasý.

Bir yýl, bir ay deðil sadece üç gün,
Dört gün bile sürmez bu toyca düðün,
Seferberlik emri gelir aniden,
Þimþekler çakar sevenlerde bugün.

Bir asker olmuþtur Hüseyin damat,
Yurdun her tarafý artýk bir Yozgat,
Ana, baba eþini de býrakýr,
Üç gün sonra gider düþmana inat.

Bir kuþ gibi Çanakkale’de olur,
Ýzmir Çeþme’de de kendini bulur,
Bir atlý süvari Gazi Hüseyin,
Tam üç yýl aradan köyünde olur.

Kendini bir müddet askerde sayar,
Yatar kalkar top seslerini duyar,
At üstünde hep Yunan’ý kovalar,
Ne güzel Atamtürk verilmiþ ayar.

Yiðitlerin harman olduðu Aktaþ,
Aktaþ’ta herkes sanki bir kardeþ,
Candan öte bu cennetten vatana,
EÞREFÎ de Hüseyin’le bir yoldaþ.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: