Ben bütün acýlarýn, daðýna dayanmýþým!
Zannetmeyin o daðýn taþýna dayanamam!
Dünyada cehennemin, ataþýnda yanmýþým!
Uyur görünsem bile, sanmayýn uyanamam…
Ana, baba, beþ kardeþ yitirmiþim hayatta!
Sevdiklerimi saysam, kentten köye yol olur!
Sanmayýn sabah akþam, sefa sürdüm hep yatta;
Hak yoldan ayrýlanýn, sonu þarampol olur…
Karaman-2023/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
*) Bir tefekkürden arda kalanlar…
ÜSTATLARDAN:
Ýþte böyle acýlar bazen büker kalemimizin belini
Aslýnda birer kaldýrým yolcusu olduðumuzu hatýrlarýz
Yalnýzlýk tek yoldaþýmýz, yalnýzlýk çýrýlçýplak durur
Binlerce çoðalsak ta, kaybettiklerimizle hep eksik oluruz
Baþýboþ ruhlar dolanýr þiirlerimizde, gidenlere selam salarýz........NÖKER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.