Sonbaharýn yapraklarýnýn kulaðýma çaldýðý hüzünlü bir müzikleydi ilk tanýþmamýz o an arkandaki aðacýn pembe beyaz çiçekler açtýðýna yemin edebilirdim Sonbaharýma ilkbahar getiren bir mucize duruyordu önümde Esen rüzgarýn taþýdýðý o miski hatýrlýyorum Belki de kendi kokunun güzelliðinin hiç farkýnda deðildin Sarý, kýrmýzý, kahverengi renkleri hiç bu kadar renkli olmamýþtý bilir misin? Sanki karþýlaþmamýz tesadüfi deðil üstün varlýklar tarafýndan planlanmýþtý Herkes iþini býrakýp bizi izliyordu sanki Kliþe olacak ama sen ilk görüþte aþka inanýr mýsýn? Yoksa benim mi kuruntumdu? Hayýr. Bana gülümsediðinde içimde esen fýrtýnanýn yerini çiçekler yer almasaydý buna inanýrdým Hiç bu kadar emin olmamýþtým oysa hep kuþkucuydum Belki de kýsa bir anlýktý o süreç , bakýþmamýz Ama seninle iki mevsimin varlýðýnýn farkýna vardým Sen hem insanýn içini ýsýtan bir ilkbahar Hem de alýp baþýný giden sonbahardýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alitastephanie Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.