Birini sevmeyi özleyeceðimi hiç düþünmemiþtim Özleme hissini ise uzun zaman önce tatmak belki de yýllarýn birikmiþliði ve acýmasýzlýðýyla birleþtirdi Katili oldu hislerimin Ben öldüm... En korkuncu içimdeki pamuk þeker seven küçük kýz onunla birlikte öldü Belki de komada ve kulaðýna þarkýlar fýsýldayacak kiþiyi bekliyor. Bilmiyorum,tek bildiðim yavaþ yavaþ deðil hýzla tükendiðim Ve zamanla hissizleþip robotlaþmam. Sahi bu arada heyecanlandýracak küçük mutluluklar yakalamak için elimden kayan uçan sonsuzluða karþý balonlar ne zaman elimden kayýp gitmiþti? Bilmiyorum... Her sorumun kesin olan ve beni belirsizliðe sürükleyen o cevap ile karþýlaþýyorum. Yine kafamdaki eksiltili final karþýlýyor beni,.. Bilmiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alitastephanie Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.