Hiç bu kadar yorgun hiseetmemýstým. Bende mýydý sorun? Yoksa bený anlamaya calýsanlarýn safsatalarýnda mýydý? Düþünüyorum öyleyse varým dýyen Descartes yanýlmýs olamaz mýydý yani? Ve yine iþte o anlardan birini yasýyorum. Nefesým soluk boruma yapýsmýs, Yorgunlugum gözlerýmýn pýnarlarýndan tasmýs Kücük bir cocuk kadar gücenmýsým Bakýyorum düþmanlýk besledýgým duvara asýlý aynama... Baktýgým þey ne yüzüm ne kýyafetim.... Senden bana hatýra dokunuslar vucudumda duruyor mu dýye bakýyorum bir umutla cýplak tenýme,vucuduma Bilseydým gýderken bana hedýye ettýgýn izlerýn de silinip gideceðini Demezdým sana o an umursamazca ’’Sen bilirsin’’ diye Üzülüyorum Sadece üzülüyorum iþte Elimden ne gelir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alitastephanie Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.