KODALLI’LI ŞEHİT ŞAKİR

Bozok Sancaðý, Sorgun Kasabasý,
Kodallý Karyesinden baba Þakir,
Ülkesinde seferberlik sonrasý,
Soluðu cephede almýþtý Þakir.

On ikisindeydi oðlu, gitmeden,
Tarla tapan, ekini de ekmeden,
Çanakkale’deydi Devecioðlu,
Erik, elma, ayva, kiraz yetmeden.

Geçti cephelerde amansýz savaþ,
Günlerdir yiyemedi bir tabak aþ,
Düþmanla burun burunaydý Þakir,
Kurban olsun dedi, vatana bu baþ.

Bir iki üç, geçip gidiyordu yýllar,
Eþinde, oðlunda kaldý akýllar,
En sevdiði için gelmiþti Þakir,
Herkesin sevdiðine gider, yollar.

Çok aradý oðlu, Þakir aðayý,
Baba oðul çokça etti duayý,
Çok sürmedi birliktelik cephede,
Daha göremedi Þakir babayý.

Savaþ bitti, oðul döndü evine,
Bütün millet, düðün bayram sevine,
Þehit Þakir en sevdiðinde kalmýþ,
Þahadet haberi gelmiþ köyüne.

Sekiz sene deðil seksen de olsa,
Bir deðil bin tane caným da olsa,
Þehit Þakir kurban olur her zaman,
EÞREFÎ, Þakir’in yanýnda olsa.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: