aðzým. göðün en yüksek katý kenarlarýnda karanlýk çiçekler yutkunmasý zor bir koku
sadeleþiyor kýþ günleri sýcak ve beyaz dýþarýda ahlaklý bir soðuk üþümek. esrarengiz geliyor duvarda hüzün duygularý dünyanýn oturuþunda yaygýn bir sabahüstü ayaklarým vurgu yapýyor bir semendere mavi bir çaða bedenim bu dünyaya yabancý iskeleti çürük. sebepsiz bir fani
uykusundan uyanan bir fotoðraf karesi. hayat baktýkça gülümsüyor bilgece uzanmýþ siyah giyimli aðaçlar gibi gözümde o son karanlýk mezar taþlarýný düþünüyorum yüzüme uzanmýþ sardunyalar. bilinci kapalý ayak bileklerimde topraðýn insanlarý gökyüzünü parçalara ayýrýyor içimdeki lacivert cýlýz bir bulutun yüreksiz yaðmuru aðzýmdan sarkýyor saðýr bir kuþ ayaða kaldýrýyorum bütün masallarý sýnýrsýz bir uðultu nefesimde dünya kadar seviyorum devirdiðim ölümü
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nepal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.