AŞAĞI KARAKAYALI GAZİ MÜKREMİN ÇAVUŞ

Kurtuluþ Savaþý baþlar ülkede,
Ýzmir iþgal altýndadýr bu sýra,
Uçamaz göklerde kuþlar ülkede,
Vatan iþgal altýndadýr bu sýra.

Kuþ oldu Aþaðý Karakaya’dan,
Aþtý gitti yüksek daðdan kayadan,
Aðlýyordu Menemenli bu sýra,
Kahpe düþman çok uzaktý hayadan.

Ýzmir, Yunan askeriyle dolmuþtu,
Çayýr, çimen, yaprak, çiçek solmuþtu,
Yanýyordu Ýzmir kenti bu sýra,
Yunan, Türk’e yine bela olmuþtu.

Mantar gibi düþman, biter her yerden,
Ýþte bunun için geçilir serden,
Tuzaklarýn kurulduðu bu sýra,
Farksýzdý cami avlusu mahþerden.

Allah’ýn evinde canlar yaktýlar,
Çocuk, yaþlý, kadýn, kurþun çaktýlar,
Mükremin de avludaydý bu sýra,
Sað kalmasýn diye tekrar baktýlar.

Sancaktar da þehit düþtü orada,
Mükremin, sancaðý kaptý burada,
Cesetlerin sayýlmadýðý sýra,
Mükremin, yaralý kaldý arada.

Bacaðýna kurþun aldý Mükremin,
Koynunda sakladý, sancaktan emin,
Gündüzle gecenin kaçtýðý süre,
Hakk’a yemin etti Gazi Mükremin.

Kýyamete kadar sürsün ocaðý,
Dalgalansýn Mükremin’in sancaðý,
Þehit, gazi arandýðý bu sýra,
Kucaklasýn EÞREFÎ’nin kucaðý.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: