KAVURGALI ŞEHİT İSMAİL

Niþanlandý komþu kýzý Cennet’e,
Üç kardeþin en büyüðü Ýsmail,
Düðün için gece gündüz himmete…
Eyüp Çavuþun Efesi Ýsmail.

Ekinler de firik olmuþ, biçilir,
Çam bardaktan soðuk sular içilir,
Dünyadayken Cennet sözü verilir,
Ýsmail’e hemen Cennet seçilir.

Bir kýþ geçer, yine bahar yaz gelir,
Ýþ güç biter, tarla taban az gelir,
Tek dileði Cennet’ine kavuþmak,
Gece gündüz, bütün iþler výz gelir.

Bir söylenti Köyde hemen yayýlýr,
Atlý asker: Seferberlik sayýlýr,
Cennet’in Efesi baþta okunur,
Duyar duymaz Cennet buna bayýlýr.

Haþim ile Hüseyin de okunur,
Eyüp Çavuþa da bu çok dokunur,
Üç yiðidi de kýnalar anasý,
Savaþ bitene dek Cennet söz konur.

Teslim oldular askerlik þubeye,
Þerife ana çörek koydu heybeye,
Öðüt verdi Cennet’ine Ýsmail,
‘Her þey vatan için, deðil haybeye.’

Günler, aylar, yýllar geçip gidiyor,
Eyüp baba hayal biçip gidiyor,
Uzadýkça uzar gider bu savaþ,
Cennet gözyaþýný silip gidiyor.

Hurioðlugiller namlý üç kardeþ,
Yiðitlikte üçü birbirine eþ,
Ýsmail’le Haþim bir de Hüseyin,
Alacak dersi düþman denen kalleþ.

Yozgat ili Kavurgalý Köyünden,
Eyüp geçmez evlatlarýn tüyünden,
Lâkin vatan kardeþleri bekliyor,
Eyüp de kesilir sanki öðünden.

Askerlik Þubesi sýkça yoklanýr,
Zarfla Ýsmail’in künye saklanýr,
Efesinden bir tabaka, bir saat,
Ýsmail’im diye her gün koklanýr.

Çanakkale’den de Irak’a geçmiþ,
Irak’ta þahâdet þerbetin içmiþ,
Haþim ile Hüseyin’de umutlar,
Acep onlarda mý cenneti seçmiþ?

Kayýtlara yalnýz Ýsmail düþer,
Eyüp baba sanki topraðý deþer,
Emaneti Yusuf’una eþ eder,
EÞREFÎ de sanki yaþar da, piþer.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: