Çaldılar Anne

ÇALDILAR ANNE

Baðlandýk kaldýk, þu kara kýþlara.
Bahar yazýmýzý, çaldýlar anne.
Vurayým kafamý, sivri taþlara
Elden kazýmýzý, çaldýlar anne.

Güzelim sözlerle, dinle imanla.
Yanmayan sobada, isli dumanla.
Ramazan günleri, kutsal zamanla.
Þeker tuzumuzu, çaldýlar anne.

Kitap salladýlar, cennet diyerek.
Kanýmýzý içip hem de yiyerek.
Bizleri uzaktan, sözle severek.
Nurlu yüzümüzü, çaldýlar anne.

Din iman yüklemek için türbana.
Benzettiler bizi besli kurbana.
Boþ iþleri verdiler sana bana.
Örtü bezimizi, çaldýlar anne.

Yol bulamadýk hedefe gitmeye.
Alýþtýrdýlar koyun gibi gütmeye.
Baþladýk kentlerde, boþ boþ ötmeye.
Ova düzümüzü, çaldýlar anne.

Türküler hep bozlak ya da bir hoyrat.
Kimse oyun filan oynamaz hayret.
Ozanlar sustular, kalmadý gayret.
Telden sazýmýzý, çaldýlar anne.

Çocuklar umutsuz, þu gelecekte.
Mutlu olsalar hepsi gülecekte.
Herkes her þeyi iyi bilecekte.
Dilden sözümüzü, çaldýlar anne.

Somurtkan olduk bak! Hiç gülemeyiz.
Gitsek bir yere geri gelemeyiz.
Gülmek aðlamak nedir bilemeyiz.
Yüzden nazýmýzý, çaldýlar anne.

Daðlarýn ardýnda kayýp umutlar.
Soluksuz yaðmurlar, yara bulutlar.
Ýnsan zulmü üstüne hep komutlar.
Gülen pozumuzu çaldýlar anne.

ODABAÞI derdim, derdime aðlar.
Ölüden ölüdür, þimdiki saðlar.
Baykuþ mekânýdýr, üzümsüz baðlar.
Petek balýmýzý çaldýlar anne.

Þuayip odabaþý
2.3.22

Sosyal Medyada Paylaşın: