tarihsiz. güzel

günler önceydi
iç cebine lavanta koymuþtum gecenin
nepalin buluþuydu bu
belki de kayboluþu
radyodan rastgele bir müzik açmýþtým sizin sokaða benziyordu
kulaklarýmý memnun edecek þarkýyý bulmuþtum
aðzýmýn içini kahve çekirdeðiyle mutlu ederken dilimde oluþan o buruk tat hep seni hatýrlatýyordu
siyah küçük çantamýn gözlerinde saklýyordum hevesle iþlenen kursaðýmý
askýda duran hýrkalarýmý sýraya koymuþtum
bugün beyaz olaný giyecektim
bir bulutu andýrýyordu
yaðmurlu bir günü evde býrakmýþ
çýplak ayaklarýmla yürümeye baþlamýþtým
burnumu kýmýldatýnca görebiliyordum yüzünü
hayret edilecek bir kiþilik olmayý amaçlýyordum günbegün
hýzlanýyordu adýmlarým
kývrak ve sempatik bir þekle sokuyordum cismimi
þaka yapmayý bilmiyordum
öðrenebilirdim
latife olmayý becerebilseydim eðer
latif bir insandým aslýnda
neyselere kapýlmak istiyordum hazýr mevsimini bulmuþken
derken uzun bir aradan sonra ayný kediyi ayný aðacýn altýnda korkarken yakalamýþtým
kötü bir insan deðildim
kollarýmdaki aðrýyý içimdeki ihtiyarlýða veriyordum
bana iyi gelmeyen þeyler vardý
ayaklarýmý kesen o þeyi hissetmeye baþladýðýmda anladým
hala vardým
bir cam kýrýðý hayatýmý kurtarmaya gelmiþti sanki
doðruldum kan tutuyordu beni
gün tutuyordu
haftalarca tutsun istedim
sonra yýllar
sonra kendini gösteriyordu parmaklarýmýn arasýndaki ter
yumruðumu sýktým
ardýndan bir masa hayal ettim
nereye vuracaktým yumruðumu
gülmeye baþladým
bunu nasýlsa görecekti o gümüþten gözlerin
hayrandým kimliðine
bambaþka bir dutluk oluyordu her yer
bambaþka bir geçmiþe ayýrýyordum kendimi ve seni
kural tanýmaz bir düþünceye girdiðimden beri seviyorum bu çýkmazý
kimsenin üzerine almayacaðý bir nefesi tutuyordum
niye böyle söylediðimi bilecek kadar yaþlý ve olgundu dilim
aðzýmdaki tat büyüdükçe büyüyordu
anlam veremiyordum bu derinliðe
kayboluyordum
mor bir yarada
...




Sosyal Medyada Paylaşın: