Beyaz duvarlar

siz uyurken gölgelerde ben þiirler yazardým
akarken yalnýzlýðýn mezarýndan ölü kuþlar




donmuþ sürgünlerin sus bedenlerinde
yorgun bir zaman zamansýzlýðým
þimdi tek tek odama dolacaksýnýz
kiminiz esmer
kiminiz çelimsiz




alnýma karýþmýþ kaderin aðýnda
annem çocuklar doðuracak
uzun sessizliðe aðlarken uzayan þarkýlar
aranýzdan yalnýzca beni sevecek
baharlarým olacak
ninni besteleri
aklýmda




ruhlarýnýz bulutlarý sererken gökyüzüne
yaðmurlar konuþsun topraða
bilebilsem nereye býraktnýz ýrmaðýnýzý
oraya yatacaðým
ve bakarken aynalara
sizin gibi ölüler çýkaracaðým
kiminiz sarýþýn
kiminiz zayýf



nasýl anlatsam içimden giden elbiseleri beyaz duvarlara
nasýl anlatsam giydiðim zamanlarý yüzümün kýrmýzýlýðýna
günahlar saçýmý ördükçe seriyorum sizi güneþe
tut çocuk rüzgarlý eteðimden
bahçelere yürüyelim
omzumuzda hilal
gökte yýldýzlarla


...
Sosyal Medyada Paylaşın: