SEN BİLMİYORSUN

Elinde beyaz kaðýt
Üzerinde sencileyin cümleler
O büyük mahalden çýkýyorsun gülerek
Kapýyý tuttuðun yere dokunuyorum gizlice
Utancýma giydirdiðim sevinci
Kapý biliyor sen bilmiyorsun.

Köþeyi dönünce
Dört mevsimi birden yaþýyorum
Önce güneþin vuruyor alnýma sýcacýk
Sonra ýlýk yaðmurlarýn geçiyor üzerimden
Sýrýlsýklam oluyorum diðer köþeye kadar ben
Köþeler biliyor sen bilmiyorsun

Sol yanýmdan geçiyorsun her sabah
Kâh bir tebessüm býrakýyorsun arkanda
Kâh bir merhaba
Sonra kayboluyor yüzün
Geçip gidiyorsun savurarak saçlarýný
Topuklarýnýn yankýsý kalýyor geriye
Duvarlar biliyor sen bilmiyorsun.

Bazen elinde bardakla çýkýyorsun kapýdan
Çayýnýn buðusunu çekiyorum içime gizlice
Kalbimde dem tutuyor en güzel hislerim
Ve bir havuz baþý serinliði vuruyor yüzüme
Yanaklarým biliyor sen bilmiyorsun.

El ayak çekilince oturduðun sandalyeye oturuyorum
Söðüt yapraklarý düþüyor üstüme
Gezdiðin yerlerden geçiyorum kalkýp
Ayak izlerine basýyorum yürürken
Toprak biliyor sen bilmiyorsun.


Sen bilmiyorsun
Geceleri seni düþlüyorum çoðu kez
Göðün en uzak yýldýzýný sen sayarak
Uzayýp gidiyor bakýþlarým boþlukta
Sensizlik bozkýr gibi yalýn
Issýz bir dere kadar dokunaklý
Ama gözlerinde cennetim olduðunu
Ben biliyorum sen bilmiyorsun.

Asudeyim bu gün biraz þair birazda ýrgat iþte
Beyhude bir savaþýn yükünü taþýyorum
Adýmýn yasaklandýðý sokaklardan geçtim yine
Kaldýrýmlarýna býraktýðým bu þiir senin, al
Abý hayat olsun yüreðine.
Kaldýrýp baþýný bakmasan da her sözü sana.
Akýl kârý deðil benimkisi biliyorum
Kýrýk dökük bir umutla olacak iþ deðil bu
Ardý karanlýk bir daðý geçmek gibi yani.
Ucu bucaðý olmayan muamma.
Kýsýr döngünün bahþettiði son nefes.
Oysa ne kadar da yakýþýyorsun þehrime
Kaldýrýmlar biliyor sen bilmiyorsun.

ÇÜNKÜ
SEN!
HÝÇBÝRÞEY
BÝLMÝYORSUN…

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
04.12.2023-Pazartesi-23.05





Sosyal Medyada Paylaşın: