deli. huydanlık

hadi gidelim
özlemiþsindir gitmeleri
býrak saçlarýn kýsa ve daðýnýk kalsýn
yalnýz gitmeyi beceremiyorum
insan gibi duvarlar
duvar gibi dokunuþlar
çiçek gibi gidiþler istiyorum
kokusunda kaybolmak
bak yollarýn yarasý açýlmýþ
üzerine eski bir þarký örtülmüþ
sitemli bir dudak burukluðu yaþýyorum.
bu sabah acilen gitmeliyiz
kalbimde oluþan boþluða denk gelmek istemiyorum
bakýyorum da gözlerindeki yaþlar bizi anlatýyor
sevmiyorum bunu.
yalnýz. biz aðlamayý bilmiyoruz
ikimizde hala çocuðuz
küçücük seviyoruz
biz kimseye uygun deðiliz kahve çekirdeðim
kakao aðacým
böðürtlen reçelim
sahi ellerindeki nasýrlar doðuþtan mý hüzünlü
anlam veremiyorsun deðil mi
bu sabah pencerenin önünde bekleyen o rüzgar yok artýk
dýþarýya çýkýnca bütün hatýralar saðý solu yaðmalayacak gibi duruyor
bunlarý düþünüp. üzülmeye fýrsat bulmadan gitmeliyiz
kulaðýma küpe olsun gülüþün
her þeye raðmen biz güzel gidelim zeytin aðacým
aðladýðýný görmek istemiyorum
yüzünü yukarýya doðru kaldýrýnca pek bir þey anlaþýlmýyor
sanma
ah benim içine gözyaþý akýtan yaramaz yaðmurum
sahi biz neden ve niçin gidiyorduk
hemde acilen
gülme. sen güldükçe burnumdan geliyor bütün hatýralar
bu sabah ikimizde bunamýþ olmalýyýz
yaþlandýk mý. nedir
nereye gideceðimizi omuzlarýmýza anlatýp duruyoruz
hadi birer papatya çayý yapsýn bize o mahur ellerin
sakin sakin gidelim
baþka türlü üzülmek yakýþmýyor fýtratýma
uzun uzun giderken
uzun uzun seslendim sanýyordum oysa
içimde büyüyen o küçücük sýrça ses
beni sana yetiþtirmeye çalýþýyor
ne kadar da acýklýyýz deðil mi
yazmak dediðim þeyin okumak olduðunu dilime açýlan yaradan anlýyorum
son günlerde ilk gibi bir þeyim
her þeyin ilkinde buluyorum kendimi
sesim gökyüzüne küstüðünden beri avazýmdan çýkan hiçbir þey beni tatmin etmiyor
kayboluyorum
kabullenmenin verdiði mutluluða inanmýyorum
ellerimde sadelik yok
yanaðýmda usulca bir seðirme
oturduðum yerden kendimizi üzecek þeyler buluyorum
bencilliðime kader yalanýný dikiyorum
unutulmak istiyorum
unutularak ölmek. bu benim en verimli mahsulüm

topla þimdi pýlýmý pýrtýmý
sen. topla iþte
en çok bunu seviyorum
saçlarýmý biraz yandan hatta
böyle olunca daha içten gidebiliyorum
gözlerimin zeytinliði ellerimdeki söðüde karýþýyor
böyle daha ihtiþamlý oluyorum
ellerimi ellerinden topla
kalbimi kalbinden
hiç kimsenin bilmediði o bakir yere gidiyoruz

dahasý
düþünme bunlarý




...





Sosyal Medyada Paylaşın: