Önce turuncu oldu, þehrin uzak doðusu…
Hep renkten renge girdi, Antalya’da asuman!
Mor ve lacivert sürdü, yaratan gökyüzüne;
Yedi rengi de gördü, tuval gibi tüm umman…
Turuncu, sarý derken, afak kýzýla döndü!
Sudan çýkarken güneþ, yangýn tamamen söndü!
Küllerinden doðdu kent, doðan yeni bir gündü;
Mavileþti gökyüzü, mavileþti hanüman…
Karýþtý bütün renkler, doðada bin bir ahenk!
Ya Rap bu ne güzellik, yer, gök oldu rengârenk!
Yeþilin tüm tonlarý, cennet-i alaya denk;
Sanki saçýmdan uçup, gitti bembeyaz duman…
Antalya bugün baþka, gülüyor bütün doða!
Gýptayla bakýyorum, hem vara hem de yoða!
Bu þehirde tüm renkler, çýktý bugün doruða:
Elleri bilmem ama gönlüm oldu þaduman…
Antalya-2023/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.