Artýk bizi unut Sahra Bir düþ gördük ve uyandýk Önünde þimdi acýmasýz ve gerçek bir yaþam var Sýrtlanlar akrepler zehirli çiyanlar ve leþ kargalarý dolaþýyor sokaklarda Yalaný diline pelesenk etmiþ kendilerini marka sanan taklitler doymayan leþ kargalarý ve çakal sürüleri uluyor dört bir yanda Bunu aklýnda tut ve sakýn unutma Onlar yaþarken bile çürük cesetlerden kötü kokan nefes alan ölülerdir Artýk doðal çiçekler yok Sahra Hepsi seninle beraber yok oldular Þimdi plastik çiçekler doðal görünme çabasýnda Þimdi onlar ayný alýn ayný kaþ ayný dudak mimiksiz zýmparalý suratlarý ile kolsuz ve bacaksýz elbise mankenleri gibi vitrin vitrin her yerde dolaþmakta Artýk gerçek aþkta yok Sahra Meþk aþk adý altýnda adým baþý kurulan pazarlarda bol sýfýrlý kaðýtlara satýlmakta Yüzlerine masumiyet takmýþ insanlar kendilerini de inandýrýp maskelerine her gece baþka bir döþekte ter bezlerinden irin akýtarak ayný gün tanýþtýklarý benzerleriyle bedenlerini paylaþmakta Sonsuz bir olasýlýkta ruhlarýna beden bulmuþ bebekler ise tuzlu suyla öldürülüp yapýþtýklarý ana rahminden çelik küretler ile kazýnarak parça parça mezar taþlarý bile olmayan çöp mezarlýklara poþetler ile atýlmakta Artýk uyan Sahra Dünya o eski dünya deðil Leyla’lar ve Mecnun’lar mum ýþýðýnda anlatýlan masallarda kaldý Þimdi söylenen þarkýlara da inanma Sahra O þarkýlarýn gerçek sahipleri öleli uzun yýllar oldu Onlarý notalý beyaz kaðýtlarla sarýp üzerlerini taþ plaklarla örttüler Þu an terk edilmiþ metruk bir ev gibiyim Çatlak duvarlarýmdan kerpiç sývalar gibi dökülüyor anýlarým Her köþemde örümcek aðlarý ve kilidi kýrýk kapýmdan odama doluyor ekim yapraklarý Bedenimi taþýmýyor ayaklarým D/üþüyorum Sahra Üþüyorum Tozlu ýþýklar sýzýyor içime Seninle kâinata bile sýðamazken þimdi zerre kadarým Kýrýk camlarýn ardýndaki sokaktan bir hüzün daha göçüyor Kim bilir kaç kez göçtü ayný hüzün ayný kýrýk camlarýn ardýndan Biz kaç kez göçtük Söyle Sahra; biz kaç kez göçtük Kaç kýrýk camda yaraladýk yüzümüzü Ve kaç kez uðurladý ardýmýzdan ahþap çerçeveli pencereler gölgemizi Gidenler kaç hüzün ekip gittiler kurak topraklarýna Ne kilitli kapýlar durdurdu onlarý ne yaðan yaðmurlar ne de karlar Artýk aynalarla konuþmaya alýþ Sahra Bir baþýnasýn Ben ise içinde öldürdüðün henüz soðumamýþ bir ölüyüm Affet beni Sahra Ýçinde kendimi öldürttüðüm için beni affet Beni içinde baðýþla Ve bizi hep orada sakla Sahra Orada sakla ... @_ahad____
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahad Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.