ŞEHİT MOLLA MEHMET KARAYILAN

Kürt Elif mezrasýnda bir kel çadýrda doðdu,
Adým olsun dedi babasý, adýný koydu,
Kýlýçta da, dövüþte de ustaydý babasý,
Soyu, bölgede nam vermiþ Atmalý Boyuydu.

Adý da, soyadý da, lâkabý da babadan,
Üstüne yiðitliði verdi yüce Yaradan,
Kurtuluþ Savaþý devam ediyor hýzýyla,
Gönüllü seferberliðe girdi Malatya’dan.

Erzurum cephesinde gösterdi baþarýlar,
Kâzým Karabekir’den almýþtý madalyalar,
Cephede yaralandý, gazi olmuþtu Mehmet,
Hemen Malatya Hastanesine kaldýrdýlar.

Kabalar Oymaðý’nýn baþýna bey seçildi,
Bir haber üzerine Pazarcýk’tan geçildi,
Halk düþmaný eþkýyayý yakaladý orada,
Eþkýya Bozo, aðaçta hesaba çekildi.

Dört bir yanda hâlâ devam ediyordu savaþ,
Koymuyorlardý her tarafta taþ üstünde taþ,
Karabekir Paþa telgraf çekti Mollaya,
“Antep’e sokma düþmanlarý, Kilis’e ulaþ.”

Emir, görev dedi Molla Mehmet, bu habere,
Seksen iki arkadaþla yine bir sefere,
Sattý tüm mallarýný, silah ve erzak aldý,
Ta güneyden girdi, Fransýz denen kefere.

“Sattýn savdýn malý mülkü, gidersin nereye?”
Söylenir Ayþe anne; ‘oðlum delirdi’ diye,
‘Düþmanýn yaptýðýný bir bilsen anacýðým,
Mal- mülk þurada dursun, sen de giden cepheye.’

Gece, Karabýyýklý Köyünde kurdu pusu,
Çil cücüðü gibi oldu Fransýz ordusu,
Esir alýndý elli kadar düþman askeri,
Ayný soydandýr Rum’u, Ermeni’si, Pontus’u.

Ne varsa yedirdi esirlere Molla Mehmet,
Süt içerse süt veriyordu, et yiyorsa et,
Kaymakam Bey emaneten esirleri aldý,
Yayýldýkça yayýldý, namýný duydu Antep.

Yabancýlar bir yanda, hainler öbür yanda,
Huzur vermiyordu eþkIya baðda, bayýrda,
Tam yetkili kýlýndý Molla Mehmet devletten,
Eþkýya Kel Ahmet’i köyde astý, aðaçta.

Elmalý, Aðcakoyunlu, or’dan Nizip Yolu,
Maðarabaþý, Kurbanbaba ve Ýkizkuzu,
Yaralý Norman kaçtý, hanýmý esir düþtü,
Periþandý nihayet, Fransýz katar kolu.

Tam iki ay boyunca esir kaldý hanýmý,
Teslim etti gitmeden, Norman’a hanýmýný,
Karýsý: “Hanýmefendi gibi davrandýlar”,
Silah, mermiden gayrý almadý yardýmýný.

Sandý ki Molla Mehmet, düþmanlar kaçýp gitti,
Oradan mevziini, deðiþtirmek istedi,
Çitten geçerken göðsüne, saplandý kör kurþun,
On dokuz arkadaþla, o da artýk þehitti.

Binlerce þehit verdi, bu savaþta Antepli,
Düþmanlarý kovdular, yurtlarýndan temelli,
Son cephesi, Sarýmsak Tepe oldu Molla’ya,
Þahin Bey gibi, þehadet þerbetini içti.

Tek baþýna bir orduydu, hainlere karþý,
Molladaki vatan sevgisi aþmýþtý arþý,
Onun da yiðitliðindendir Ýstiklâl Marþý,
EÞREFÎ de kurbandýr yurt sevenlere karþý.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: