EFSANE GAZİ AZİZ AĞA

On sekiz yaþlarýnda uðradý haksýzlýða,
Terkettirdi köyünü zâlim Hüseyin Aða,
Býrakmadý peþini Erzincan ilinde de,
Yedi köye hükmeden bir zâlim Ýbiþ Aða.

Çok insan aðalardan eziyet çekiyordu,
Yeter diyordu Aziz, kýrata biniyordu,
Zalim Ýbiþ Aðayý Palangada yakalar,
Tek kurþunla, Ýbiþ’e hesabý kesiyordu.

Yýl bin dokuz yüz on beþ veyahut on altýydý,
Ermeni çeteleri her evde, kapýdaydý,
Pastýrmacýyan adlý tanýdýk bir ermeni,
Rus-ermeni çetelerinin de baþýndaydý.

Kafkasya, Erzurum’u iþgal etmiþti düþman,
Hele Pastýrmacýyan hiç vermiyordu aman,
Erzurum heyeti de sýðýndý Erzincan’a,
Doðunun sýnýrtaþý olmuþtu darma duman.

Düþman azgýn yaratýk gibi saldýrýyordu,
Çocuk, yaþlý, kadýnlar... asla aldýrmýyordu,
Vahþetin her türlüsü icra ediliyordu,
Doðmamýþ çocuklar bile yok ediliyordu.

Onlar için, sadece birer kurbandý Türkler,
Baþladý hemen yurtlarýndan topluca terkler,
Ancak biri vardý ki kurtulan yoktu ondan,
Topluca katledildi anneler ve bebekler.

Cihan duydu olaný, Aziz Aða duymaz mý?
Duyar duymaz fýrladý, bu cihada uymaz mý?
Bir kýratý vardý, þimþekten hýzlý mý hýzlý,
Kýrata bile Allah’ýn yardýmý olmaz mý?

Fýrladý kýratýyla Aziz, düþman içine,
Tek kurþunu gönderdi Karakin’in içine,
Nankör Pastýrmacýyan cehennemi boyladý,
Mezarýný kazdýrttý, karargâhýn içine.

Bir kiþi bir de kýrat, görünmez oldu çýktý,
Düþman çetesi þaþkýn, rast gele kurþun sýktý,
Sadece kýratýyla yetti düþmana Aziz,
Daðýldý ermeni çete, Erzurum’dan çýktý

Boþ durmadý ermeni, intikam almak için,
Bizans oyunlarýna baþvurdu Aziz için,
Tetikçiyle baþladý Aziz’i öldürmeye,
Tetikçi de haklandý, baþka plânlar seçin.

Ermenide kurþun çok, iþkence, oyun pek çok,
Bu çoklarýn yanýnda insanlýk yok, imân yok,
‘Aziz Aða sayesinde tehlike atlattýk.’
Dedi Atatürk; Azizler çok; çok yaþasýn çok!

Aziz Aðalarýn da vardýr dostu, düþmaný,
Ruhlarý ayný elin, bir zayýfý, þiþmaný,
Ha ayýnýn postu, ha düþmanlarýn piþmaný,
EÞREFÎ bilir, iblis onlarýn danýþmaný.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: