Havalı kuşlar

daðýlmýþ parçalardan
kabuk baðlayan gölgelerden
unutarak geçilen duraklardan

....


yorgun akþamlarýn
ay kanatan sesiyle susuyorum geceyi
kelimelerin kýlýç aðzýnda uyuyor kuytu mevsimler
aþka üflediðim þiirlerin yýrtýk uçurtmasýnda
ýrmaða karþý çocukluðum
tanýdýk bir çanla bulut vuruyorum camlara
ruhumda karanlýk imkan
duvarlar ve gölgeler



çýplak acýnýn özgürlük sýrmasý
hayallerin doðduðu zamansýz çöl
boþluklara eklenen kapýlarda havalý kuþlar
sýzan her yolun oluklu tekrarlarýnda delice su
kabýna sýðmaz günler
Ey benim sevincimin soðuyan yýldýzý
rüzgarýn çamurlu yelesinde onarýlmaz þehirler
ve
soluðuma terkedilmiþ kokularýn ýslýk çiçekleri
üzerimde mor menekþeli yalnýzlýðýn örtüsü




gizemli hüznün öpülesi uzaklýðýnda dudaklarýma dokunmalar çukurlu aðaç
tuzlu bir resim gibi içindeyim dalgalarýn
karanlýðýn ýþýðýyla uyandýrýlan aynada gözlerim uzunca yol

yürüyorum

...
Sosyal Medyada Paylaşın: