Her akþam dört duvar altýnda kaldý yüreðim, Kederleri soludum ben yokluðunda nefes diye. Cezamý kessinler diye ; Ölümü uykusundan uyandýrdým. Tanrýlarý kýzdýrdým, insanlarý býktýrdým. Meðer en büyük cezaymýþ gidiþin, Yokluðunda anladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent bilge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.