Dağınığım

Daðýnýklýklarýma kýzardýn sen benim.
O çorap niye orada kalmýþ, bu pantolon neden katlanmamýþ...
Yokluðunda daha bir daðýnýk oldu içim.
Odaya kokun sinmiþ, havalandýramadým.
hüzün kýrýntýlarý etrafa saçýlmýþ,
acýlarým birikmiþ, süpüremedim.
Sehpada hasretin tozu kalmýþ, alamadým.
Masanýn üzerine hatýralar dökülmüþ, silemedim. Gözlerimde gülüþünün lekesi kalmýþ,
çok uðraþtým çýkaramadým.
Anlayacaðýn, daðýnýklýk ruhuma iþlemiþ,
kendimi toplayamadým.

Sosyal Medyada Paylaşın: