AY- GÜN TUTSAK MI KALBİNE ?

Issýzlýklar gelip oturur gün batýmlarý yüreðime
Gözbebeklerimde seyrederim resmini
Sisli aynama bakýp
Senin hasretinle titrer her bir yaným
Her akþam pembe bulutlarda kaybolurken güneþ
Ben se sonsuz acýlara kucak açarým

Uzaklara gidiþinin hasreti okunur gözlerimde
Sonra karþýma dikilir mazideki günlerim
Bir düðüm çalar yüreðime uzaktaki çaðrýþlarýn
Ateþler sarar yorgun gönlümü derinden derine
Her zerremde senin yokluðun

Gel artýk !
Çöle dönmüþ dudaklarýmda
Çaresizliðimi haykýrýyorum, bir de þarkýný
Haber gönderiyorum mor kuþlarla sana
Þu içimi donduran rüzgarlardan
Sisli güneþten, yýldýzlardan, ve ay’dan mý ?
Sabrýbý zorladým taþýrmamak için gözlerimden
Ýçimde büyüttüm umutlarýmý tek tek

Damarlarýmda akan kan deðil hasretin
Nefes alýþlarýmla çekiyorum içime acýlarýný
Her adým atýþýmda, her yüze bakýþýmda
Sen sanýyorum gördüðüm onlarý
Bazen gelmek istiyorum yanýna
Elimde bir mektupla
Yarý yýlgýn umutlarýmla, yine ulaþamam !

Biliyorum ; hiç bitmeyecek sabahlara yorgun uyanýþým
Parke parke taþlara mý seslenecek dudaðýmdaki þarkýn
Sana hasret bakýþlarým mý tüneyecek sokaklara
Hep beklemekle geçti her aným
Bitsin için için bu kahroluþ bitsin !
Vaz geç býrak gurbeti, býrak dön de
Tutuklanmýþ sevinçlerimi kavuþtur özgürlüðüne

gÜNAY kOÇAK

21. 11. 2023




Sosyal Medyada Paylaşın: