ŞEHİT ULUBATLI HASAN

Surlarýn tepesine çýkmak gerekti,
Bursa’nýn Ulubat Köyü memleketi,
Hasanla Sultan’ý sanki bir yürekti,
Sura çýkmayý kafaya koydu Hasan.

Yýl bin dört yüz elli üç, bir gece baþlar,
Üstüne atýlýr onca oklar, taþlar,
Konstantiniye’yi alýr korku, telaþlar,
Sancaðý dikmeði akla koydu Hasan.

Beklemedi O’da, Sultaný Mehmet gibi,
Hanesinden, devletinden aldý edebi,
Ulaþtý birden oldu küçük çelebi,
Týfýl delikanlý, bayraktar Hasan.

Ulubatlý Hasan en öndeydi yine,
Çýkarken surlarý sanki sevdiðine…
Güzel keklik gibi çil kekliðine…
Servi boylu, asilce soylu Hasan.

Sancakla ulaþtý Hasan þanýna,
Sultan Mehmet de Fatih unvanýna…
Yazýldý gök kubbenin tavanýna,
Çatal yürekli, yiðit Ulubatlý!

Fatih dahi olmak istedi þehit,
Hasan da Sultan da oldular said
EÞREFÎ de keþke olsa bir zahit,
Surlarýn gülü Ulubatlý Hasan.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: