Sığınsak şu Güneşin Gölgelenmiş Noktalarına.

Ellerimizde bir bardak soðuk su,
Anlatsak þöyle serin, serin,
Deforme olmuþ duygularýmýzdan kurtularak,
Yalan yanlýþ hayallerimizi ekleyerek,
Esebilen yöne yüzümüzü,
Deðiþebilen yöne fikrimizi versek,
Ne olur?
Dünya mý yýkýlýr?

Ki, avuçlarýmýzda dostluðun rengini hissetsek,
Gelen geçene selam versek, dost, dost
Akýp giden sulara nazlansak sevdalý,
Ve rengine,
Diline,
Dinine
Bakmadan bana,
Dost olmayý denesek…
Sular serin mi olur o zaman?
Çalkalanýp dursun benliklerimiz o sularda,
Soðuklanýp donsun.
O hemzemin geçitlerde tehlike geçiren fikirlerimiz.
Olaðanmýþ gibi,
Ben, sen, o
Hep beraber,
Söyleyelim,
Þafaklarda annelerimizin ninnisini,

Çýkaralým ceplerimizde kamaralarýmýzý,
Ya da kamaralý cep telefonlarýmýzý,
O aný,
O anlarýmýzý,
Sabit tutarak kameranýn alýcýsýný,
Ölümsüzleþtirelim..

Ve yazalým her hangi bir numarayý,
Ýletelim o bilmedik numaralara,
Durumumuzu,

Onlarý da özendirelim buna,
Nasýl olacak. / olacaksa.
Bir yerlerden baþlamalýyýz.
Yoksa sonumuz,
Yani senin, benim, onun
Felaket,
Ya buzullara,
Ya da bombalarýn yýkýmý sonrasý,
Ýlkelliðe.

Teyyar DUMLU

Sosyal Medyada Paylaşın: