Dinozorlar vardý dinozorlar yollarýmýzý kesiyorlardý Evrenin son gecesinde uyandýk Bir yedi uyurlar deðildik ama Sanki biz evrenin en hýzlýsýydýk Hýzla atýlýyorduk yollara aldýrmadan kendime ve baþkalarýna Seni görmeden bu yüzden kýrýktý kalbimiz Çiçekleri suladýk durmadan umursayarak sulanacak çiçekleri Kalbim dayanamayacaktý tüm bu olanlara Yaþlý kalbim zavallý kalbim Daha ne kadar dayanacak aþklara Ellerimi arýyorum ellerim hala þokta Acýlarýn ekmeðini yiyerek geliyorum Kim buldu bu þarkýyý kim çaldý bu gongu Kim kimin için çalýyor bu besteyi Kimin için çalýyor çanlar yoksa benim için mi Her sabah yeni bir sela okunuyor minarelerden Suyu aramak için çýktýðýmýz bu þanlý yolda Bu su sýradan bir su deðil bengisudur bunu unutma Ben bu suyla yýkandým bu suyla gönendim bu suyla dirildim ben Seni sevdim gençleþtim bir ölüyken dirildim Yaþadýðýma sevindim
Ahmet Kemal
Kayýt Tarihi : 1.7.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.