Tarih öncesine uzanan bir aþk benimki. Adem ve Havva Tanrýnýn cennetinden kovulmadan, insanlarýn gözlerine cemre, gönüllerine hile düþmeden, sen düþtün yüreðime. Þeytan insanlarý kandýrmadan, ben sana çaldýrdým umutlarýmý. Sana bozdurdum duygularýmý. Melekler gözlerinle körebe oynarken, ben gülüþüne sobelendim,. Yüreðine ebelendim. Ömürlük bir sevda yaþayayým derken, Kalbikýrýk bir Aþkýn sonsuzluðuna ertelendim.
Hasretine ertelendim hep. Varlýðýnla huzur bulamadan, yokluðuna ötelendim. Eðilmez , bükülmez bir çelikdi yüreðim, kederinle örselendim. iki ucu keskin bir býçak gibi, ben her gece özleminle kendi canýma bilendim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent bilge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.