Nice insanlarýn üzerine toprak atmýþtý. Kadýn, insan kelimesinin hakkýný veren bir varlýktý þüphesiz.
’’ ’’Hafýza-ý beþer nisyan ile maluldür ’’ ’’
Unutuyordu. Kýzgýnlýðý, öfkeyi, dengesizliði, haksýzlýðý, sevgisizliði. Sonra yine dönüyordu yoluna. Tecrübeliydi unutmakta. Böyle böyle taþ kesiliyordu o pamuktan kalbi.
Fonda Sezen çalýyordu...
’’ Ateþlere yürüyorum... ’’
Yola çýkmak istiyordu kadýn. Ýhtirasa ve tutkuya yenik düþerek yola çýkmak. Küçük bir fincan kahveyle ayýlmak istiyordu. Sonra tenine deðen baþka bir tende yenilenerek doðmak. Yakamoz, içindeydi kadýnýn, Poyrazlar içinde... Bakýþlarý bir baþkasýna deðemeyecek kadar keskin, dokunursa kanatýyor.
Uzun cümlelere nokta olmak istedi kadýn Ölen her hissi yeniden doðurmak Hatýra defterleri yoksundu dürüstlükten Sayfalara katýk edilen kurumuþ güller Arta kalanlardý dikenlerden...
Öptü kadýný terleyen yerlerinden biraz tuz, biraz acý, biraz koku Fütursuzca ürüyordu bu sis, bu duman, bu korku...
Ruhu neredeydi kim bilir kadýnýn o bitmek bilmeyen sanrýlarýn, geçerken içinden topallayarak düþtü kucaðýna evhamlarýn...
Usul usul okþadý saç diplerini koklayarak denizi, yaþlanýyordu, eskimiþti seviþmeleri biliyordu artýk yoktu bu gidiþlerin, dönüþleri...
Sena.
GÖRSEL YAPAY ZEKA ÝLE OLUÞTURULMUÞTUR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.