GÖR GÖZÜM

Bana uzaðý, beþ bin yýl öncesini,
Renkli ýþýklarla veren gözüm,
Sana neden sýrlarýný vermiyor?
Ata aþkýyla yoðrulmuþtur þu özüm,
Akan kanlar þimdi gözyaþlarý oluyor.

Toprak! Basmaða ürperiyor ayaðým,
Hatýrladýkça, kalkýp karþýmda dikiliyor,
Görünce yüzlerini, duruyor aklým-dimaðým.
Yolumu aydýnlatýyor parlayan nurlarý,
Eþrefi’ye kara gölge oluyor.

EKGÜRER (1978 ESKÝÞEHÝR)

Sosyal Medyada Paylaşın: