Ahh! yâr.. Yanlarýma düþdü aðyâr Mevsimlerim hazan oldu Doldu aguþuma suz-i dil-an Baharlarým güman oldu. I. Ah be kurban olduðum Daðýttýn beni, un ufak ettin Neydi bizi ayýran sebep Hangi engele takýldýk. Suç mudur sevmek? Yoksa günah mý? Neden kavuþamadýk?
Yolcu yola varýnca Kuþlar yuvaya uçunca Yýkýlýr viran yurdum Evlerin ýþýklarý bir, bir sönünce.
Yalnýzlýðýma kahrederim her gece Soyununca yüreðim hasretine Yýldýzlar iner bir, bir gözlerime Kýzarým densizliðime Asiliðimden utanýr ay doðmaz geceme Düþlerim yarým kalýr kýrýlýr dilim de her hece Duvara takýlýr gözlerim.. Bakarým, içi boþ çerçeveye öylece II. He defasýnda kat,kat deri atmaya alýþmýþ bir tene,,, Ateþ deðebilir mi? Ne kadar daðlar ki.. Daha ne kadar duman eder bedeni mi? Küllerim kalmayana kadar,sürse de kýyamet, Zaten ruhum olmuþ olacaðý kadar harabet. III. Gözlerimden yaþ oluk, oluk akacak Ayrýlýk zehirli hançer gibi’hayatý’mý yaracak Ve yüreðim; paramparça... kanayacak.. kanayacak.. kanayacak! .................Sen gidince... Ölüm gelip bulsa beni Toprak sarsa bedenimi Ellerim, ellerini unutur mu sandýn? IV. Ne akþamý biliyor gözlerim Ne de gündüzü arýyorum... Ben geceyim karanlýk ve uzun Birtek yýldýzlar var ve ay/sýzým Köþem de yalnýzým. V. Aktýn içime sýcacýk bir damla yaþ gibi Kor oldup daðladýn... Ýki kanlý çukur þimdi gözlerim Düþtüðü yerde aslý kaldý Aðladým....aðladýn.... Çünkü hayatýnda hiç olmadým Bir hiç bile olamadým. VI. Islanmýþtý umutlarým Koþuyordum karanlýklara sýrýlsýklam ve durdurak bilmeden.. Yalýnayak. VII. Ben býraksam... Býrakmaz peþimi anýlar Ben de taze her dem açýk yaralar Kapanýr gibi görünse de kapanmaz Kabuðumun altýndan Kokmuþ irin ve kirli bir kan sýzar.. VIII. Seviyorum derken... Yüreðimin titremesinden Gözlerimin gözlerine uzak bakýþlarýndan Ellerimin ellerine hiç deðmeyecek olmasýndan Yüreðimin umutsuz kanat çýrpýnýþlarýndan utanýyorum! IX. Kadýn’ým Gizlidir herbir kahrým Sýzým yakar yüreðimi kanarým.. Alýr baþýmý kaçar kendime saklanýrým Kadýn bilmez ki.. Yine bir kadýnda aðladýðýný Darmadýðýn olmuþluðun parçalarýný Hayatýn söküklerine yamadýðýný. X. Bozuk bir plaðýn bozuk sesinden Dökülen nameler; hicranla kanar Siyah/beyaz, foyoðraflar gibidir aþk Ne yýrtabilirsin ne atabilirsin.. Belki bir yumruktur boðazýn da Yutkunamazsýn. Sabýr ise en büyük nimet.. Kimbilir, kim bilebilir ki? Hangi günah, hangi yalan da gizlidir. XI. Hiç bir sabaha sensiz uyanmak istemiyorum. Yarýnlarým da yoksan eðer. Ve sensiz doðacak güneþleri; Ve sensiz gelecek baharlarý istemiyorum. Ýstemiyorum...Dünya dönmesin Durdurdum içimin tüm zamanlarýný. Hiç vakitlerim senindir artýk Gölgeler düþse de suya, açmasa da güller kurusa da akþam sefalarý Umurumda mý sanýyorsun? Umurumda mý zaman. Durdu içimin geri kalmýþ saat’i Durdu iþte! Gelmesen de ve gelemesem de sana. XII. Uzanýp bir gün tutacaðým elini Eline batan hasret dikenini.. Belki bu gün belki de yarýn kimbilir Unutacaksýn sevdiðim/seni. XIII. Ýstemem! baþka dað da çiçek açmayý Ne de su, toprak olmak baþka ova da Ýstemiyorum bir baþka kuþun saran kanadýný Ve sen olmayan okþayan rüzgarýný Ýstemem duvarlara asýlmasýn resmim Aþkýmý baþka kalem yazmasýn.
Çiçek olmak isterim daðlarýnda açmak Ve incitilmelerden kuytularýna sýðýnmak Ýsterim! XIV. Ummanýn dibindeyim hayat Gözlerinin ta içindeyim. Seni sensiz yaþýyorum neþ’e neki; Gül yanýðý aþkým,sinem de yediverdi Geceye sýðýndým; kan yüreðime Yýldýzdýzlar yalnýzlýða akar. XV. Kahrolasý yitik zamanlar! Yolmu verdiniz ki; nefesi/nefesim de iken Ayaklarýmýn altýndan çekildiniz Harlý bir elin dokunuþunu esirgediniz Gerçek nedir? Bir avuç göz yaþý ve kana karýþan/kan Anneli öksüz Babalý yetimim ben Odalarým da mekânsýz sessiz Bu günah benim deyil O el senin deyil Yalnýzlýðýn karanlýklara gebe oluþunu Uykularýn katran gecelerde ne isyanlar Doðurduðunu gözlerim bilir. Bilir de susar ellerim ve sensizliðe aðýttýr Son nefesim. XVI. Ölümü tanýyorum. Gözleri mor feri sönmüþ Avuçlarýmýn arasýndan süzüldü semâya bir yýldýz... Sýcaktý cesedi nefesi buz. Rengi sarýdýr artýk ellerimin Yitirmiþ zamanlarý yorgun ayaklarým.
Ve yanaðýma düþer son öpüþ Siner üzerime çörekotu kokusu Beyazlara bürünür/üþür bedenim Sesimi duyuramam sevgiliye Son yolculuðumdur bu benim. XVII. Bak karardý gökler Kuþlar ah kuþlar Kuþlar küstü bulutlara Yarýnsýz yamasýz sevdalar Ölüm yaðdý göklerden Kanatlarýna. XVIII. Of þu mezar taþlarý En yalýn hen hakiki bekçilerimiz Girersin topraða daðýlýr herkes Ne bir ses kalýr Ne bir nefes.. Dikilir topraða kýrmýzý bir gül Þanslýysan olur belki selvi gölgesi Bir tek rüzigâr eser yaný baþýnda Duyarsýn sesini topraðýnda taþýnda..
Emine Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.