Yalnız Yolcu

Küfürler dikiliyor dudaklarýma
Þarkýlar ve þiirler yakýlýyor bedenimde
Garip bir devrandýr ölüm
Geceleri kapýmý çalan
Ve ben hayatýn aðýr uykusundayým
Lambanýn altýnda yarý üryan



Bir belalý susuzluk karartýyor damarlarýmý
Nice çeþmeler, ýrmaklar düþümde
Bir çayýr gibi, unutulmuþum bir kýyýda
Üþümüþüm
Örtülmemiþ üstüm
Deðmemiþim buna
Boyanýp çiçekler açsa günlüðüm
Dünüm bugünümle barýþýk deðil
Dönse dünüm bugüne


Yalnýz bir yolcuyum
Akþamýn gölgeleri sarkýnca pencerelerden
Yeterince gördüm ;barbarlýðý
Yeterince duydum;kent uðultularýný
Yeterince bekledim;yaþamýn duraklarýnda
Ýnceledim uzun uzun;Büyüsünü ,mutluluðun ve mutsuzluðun

Yalnýz bir yolcuyum artýk
Arzudan,özlemden uzak
Yýldýzlarýn bile uyuduðu gecelere gidilmeli
Tanrýçalarýn beyaz göðüslerini öpüyor karanlýk
Siyahýn ve beyazýn dansý bu..


Söðütler eðiyor omzumun dallarýný
Aðlýyorum..
Sulara gelin oldu yýllarým..
Acý,özgürlüðün tadýný öðretti bana
Yalnýz bir yolcuyum
Çiçekler devþiriyorum
Doðuyorum yeniden
Dalgalar beþiðimi sallayýp duruyor
Yeni yollara,
Yeni yolculuklara..


Sosyal Medyada Paylaşın: