SEYRİ-i SÜLÜK

Berzah!
Ey Âdem oðlu, insan.
Ey Allah’ýn kul’u.
Ey yeryüzündeki halifesi.
Unutma, o Rab seni Rabbani karýþtýrmayasýn sakýn ola bu ikisini.

Yokluktan geldiðin bu dünyada,
Emekleyerek vardýðýn bu safhada,
Gördüðün onca sahne ve karmaþa,
Hepsi bir filmin içinden kesit sanki sana.

Demek ki, insandan baþka her þey fani.
Oyun ve eðlenceden baþka bir þey deðil bu yani.
Çoðu insan derin bir uykuda.
Oysa,
Bir illüzyondur burasý, kapýlýr insan rüzgârýna.

Kendin dýþýnda her þey soyut bir mana.
Somut olan sen bile, deðilsin bu dünyada.
Beden, bugün var, yarýn yok ortada.
Ruh ise ebedidir. O daima soyuttan somuta, kâinatýn içinde gezinir.

O gün emri ile secde etti tüm Melekler.
Kibirlerine yenilen þeytani fikirler.
Âlemlerin arasýnda nurdan yaratýlan Seyitler.
O gün, bugündür, hepsi zikir içinde dönerler.

Hayat zor bir bilmece.
Sorunun cevabýný bilmeyene.
Bilene sormaz kimse, nedir, ne diye.
Soruyu soran zaten iliþtirmiþ cevabý içine.
Haydi þimdi, dön de bir bak kendine.

Bakmadan yoksa göremezsin.
Gelmeden buraya bilemezsin.
Varmadan ona sevemezsin.
Bilmediklerin yüzünden biliyorum zannedersin.
Unutma ey insan!
Yaþarken ölmeden dirilemezsin.
Bu dünya yeniden dirilmeden geçemezsin.

Ýþte tüm bu hakikat, yeter bu meselenin kendine.
Dünyada edindiðin onca dert ve endiþe.
Bir sivrisineðin kanadýnda gider hafiftir bile.
Sorgulayanlarýn hepsi onun yolunda buldu kendini.
Yolunda bulan Arif, yanýnda bildi Rabbini.

Kâmil olup ona kavuþmaktýr dertleri.
Dertlere dermanýn kendisidir derman olan.
Ýsteyene, dileyene, hidayeti ile varan.
Yine O dur ondan gelip ona kavuþmayý arzulayan.

Karanlýðýn içinde yanan bir ateþ ol, kendine.
Bir ýþýk tut yola, aydýnlan kendi kendinle.
En hakiki mürþit Allah’týr, arama baþka yerde.
Olur da aþkýn ateþi sönerse yolun ortasýnda,
Hüzün kaplar insaný, ruhumuzda bir sýzý.
Ahirete býraktý insan kendi hesabýný.

Aþkýna varamayan, ýslak odun gibi tutuþamaz.
Ahir zaman da,
Bu dediklerimi unutsan da,
Sen yine de ara ara dediklerimi hatýrla.

Sakýn ola unutma!
Yanmayan korun, külleri de olmaz.
Külsüz bir mahcubiyet içinde endiþe duymalý.
Berzahtan geçip, sýratta takýlan çok olmalý.

Yetmiþ iki fýrkadan, ancak biri geçecek der Resulullah.
Unutma ey insan.
Bilmecenin cevabýný çok az var sorgulayan.
Taptuk sultanlar gelecek,
Mevlanalar yetiþecek.
Yunus olup beden de görünecek.
Nesimi gibi derisi yüzülecek.
Bektaþi gibi eriþecek.
Hallacý Mansur gibi kaçmayacak.
Hacý Bektaþ gibi dillerde dolanacak.
Hacý Bayram Veli gibi kapýlarý açacak.
Bu yola varanlar erdi hakikatine.
Yola girdim diyen bekler arafta.
Sýrrý sülük bunun adý diðer tarafta.
Sosyal Medyada Paylaşın: