BOYACI ÇOCUK
Boyayalým abiler, boyayalým
Boyayým mý? amca
Çekil evlat ayaðýmýn altýndan
Gýcýr gýcýr yaparým bey amca
Sanýrsýn kunduran som altýndan
Kasketinde havalý düþer madamlar arkandan
Boyayalým abiler amcalar
Var mý hayat þu boyacýyý bir kere þaþýrtsýn diyen
Akþamýn karanlýðýný düþmeden evine gitsin diyen
Bir tas çorbasýnda unu kavrulsun diyen
Yok mu abiler
Tamam boyatmayýn amcalar
Kaçmayýn yakýþýklý abiler
Ben size güvenmem ki zaten sabah evden çýkarken
Gün gelir bir kundura boyar akþama kadar gönül alýrým
Korkmayýn benden akreplerinizi almam sizden
Çamurlu ayaklarýnýza talibim ben
Verseniz de almam dilenci deðilim ben
Anam her sabah öðütler beni kolumun altýna sandýðýmý vermeden
Aç kal susuz kal, yaþa yaþadýðýn kadar der
Ama oðul onursuz ve gurursuz yaþanmaz der
Anamýn sütü olursa haram, ben kâinatý boyasam geçmez boðazýmdan haram
Eve varýnca nasýl kollarýmý anama saram
O bilir beni Hep de der
Babama benziyormuþum
Her þeyimi ondan alýyormuþum
Ben hiç görmedim babamý
Ben daha boyamadan dünyayý
Babam býrakmýþ babalýðýný
Ama gözlerim ayný babam
Nereden mi biliyorum
Ayna dan..
Saçýmý tararken anam hep aðlar aynadaki babamdan
O söyledi
Baban oðlum bak týpký sen gibi aynada karþýnda duran
Gözlerimi ve esnaflýðýmý almýþým babamdan
Oda oduncuymuþ at tepesinde mahallerde
Belki de ondandýr atlarý çok sevmem
Atlar bana hep aynalarý hatýrlatýr
Ah be babam
Olsaydýn þimdi ne mutlu olurdu anam
Ya ben
Bende artýk aynalara bakmazdým
At sürerdim , odun çekerdim peþinden
Ah be babam
Boyayalým abiler, boyayalým mý
Hopp hoþ geldin bey abicim
Siftah senden aynalar babamdan bereketi anamdan
Deðiþtir abicim deðiþtir
Ayaklar dilsiz tanýklar
Aynalar gizli þahit
Babalar evlatlara ait
Buyrun buyrun Boyayalým abiler, boyayalým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.