ACI PİSLİK
Yaðan aralýksýz yaðmurun arkasýndan, sokaklar kimsesiz ve baþýboþ
Etraf kimi yanan, kimi yanmayan sokak lambalarýnýn cýzýrtýsýna esir düþmüþ, lakin sakinliðini koruyor
Eðer olurda, kafaný kaldýrýp gökyüzüne bakacak olursan, tek renk kýzýl gri.
Hava, kirli ve soðuk
Sokak aralarýndaki, sýra sýra mazgallardan çýkan, Þehrin yer altý buharlarý, aralarýnda senkronize.
Sanki her an, sýra dýþý bir olay yaþanacakmýþ gibi, bir gaflet enerjisi geziniyor üzerimde
Fýrtýna öncesi sessizlik misali, anlamsýzlýk ve bilinmezlik kol kola girmiþler
Sanýrým, yaðan yaðmur planýn parçasý.
Herkes olduðu yerden uzaklaþmanýn yolunu arýyor
Mazgal deliklerinden, cüssesi yeten her þey, arkasýna bakmadan, kanalizasyona karýþýyor
Sokaðýn ortasýnda patlak terkedilmiþ meþin bir top
Tuhaf olan etrafta hiç in, cin yok
Ben ise güçsüz ve düþüncesiz
Bir ayaðý topal sokak köpeði gibiyim
Sekerek yaþýyorum, hayat denen bu çileyi
O sýrada
Karþý kaldýrýmdan iri yarý, uzun boylu bir adamýn gözlerini bana doðru dikmiþ, paltosunun altýnda, kendini siper ederken görüyorum
Ýki göz mavi, göz gecenin karanlýðýnda besbelli bana bakýyor
Baþkasýna desen, ne var caným bunda
Bana kalsa, cinayete teþebbüs bu bakýþlar!
Boþ geçen þehir otobüsleri, kimseleri almamak için, sanki oradalar
Anlaþýlan þehrin her yerinde, zihinler bulanýk ve sorguda
Þehir sise teslim olmuþ, elleri yukarýda
Gözümün aký perdeye yenik, aklým, aklýmda yok yerinde
Alýþa gelmemiþ bir gecenin kokusu sinmekte, o an üzerime
En iyisi, bir taksi bulup eve gitmeli, ev denirse o fare yuvasýna
Biliyorum, bu gece duvarlarýn içinden gelen sesler yine uyutmayacak beni
Fýrsatýný bulup bu evden çýkmalýyým
Nasýl olsa deðiþmeyecek bir kaderin, karanlýðý çökmüþ üzerime
Yoksa yalnýzlýk mý dokunuyor artýk bana
Bir þeyler dokunuyor o çok belli
Yýllar önce bir telefonum vardý
Bana kimsenin ihtiyacý olmasýn diye
Onu da kýrdým attým
Yaþarken, gömdüm çoðu insaný ,bir telefon numarasýna
Biliyor musun?
Heh Nereden bileceksin
Hep bir köpeðim olsun istedim, dost diyebileceðim
Hep dostlarýmýn köpeði oldum, tasmam onlarýn ellerinde
Kime inandýysam, ilk o attý boynumdaki ipe ilmiði
Kime kandýysam, ilk o itti dibe beni
Çukurdan bile attýlar sonra beni
Atýlanlarýn kimileri, hak etti itilmeyi
Ben ise, sadece sevilmeyi
Türlü insan ile tanýþtým ve anladým
Kendileri gibi olmayanlarý, ötelediler
Kendileri gibi olmayanlarý, sevmediler, sevemediler
Hiçbir þey onlarý durduramadý
Ýnsanýn canavara dönüþme evresi, böyle baþladý
Çok sonra duydum ki
Evren býrakmazmýþ hakký gasp edilenlerin hakkýný, kimsenin yanlarýna
Yapýþýr, söke söke kazýrmýþ, yakalarýndan
Günahlarýnýn orucunu
Þimdi ise, insan yarattýðý canavarýný durduramýyor
Önceden saklayabiliyorlardý, esaretlerini
Þimdi kimi bedel ödüyorsa, hepsi suratlarýndan belli
Onlarý tanýmak artýk, çok kolay
Bilmeyenler için, ruhlarýna bir parmak iyilik çalýn onlarýn
Hemen anlayacaksýnýz, hallerini anlayacaksýnýz
Bu insanlarýn acý pislik’ bir tadý var artýk ruhlarýnda
Rutubet sarmýþ limon küfüne benzer
Ýþte buna karþýlýk insan, sattý ruhunu þeytana
Merhametten uzak vicdansýz bir et yýðýný artýk o
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.