onlar bir elin parmaklarý kadardý baþlayýp taa kundaktan koltuða hazýrlardý
devir geçti göçtü kervan köprüler çok sel seyretti düzen tüzük tanýmadan cahil cahile yol biçti
ve biz elin elliðiyle yarýþýp da hayasýndan kusur kalmadan !!! bir de marifet sanýp da yozluktan sýkýlmadan !!!
bilen bilse ne yazar bildiði fayda etmez yitirdiði son deðer yirmilere yetiþmez !
ve sen Fatih’im, övülmüþ komutan kalkarsan sesi duyunca korkarým gelirsin tanýmazdan kayýp surlara bakýnca
ürperir farkedersin asýrlardýr neslin bildi düþtüðün yerden kalkýp aslýný et ziyaret ne kadar kararýrsa göðün tüm mavileri ezberindeki o ilk saf kýtalarý zikret
........................................................... O zaman vecd ile bin secde eder varsa taþým, Her cerihamdan, ilahi, boþanýp kanlý yaþým, Fýþkýrýr ruh-ý mücerred gibi yerden naaþým; O zaman yükselerek arþa deðer belki baþým. ...........................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurbocegin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.