EFKÂR BASTI

Yine efkâr bastý dertli gönlümü,
Yazmýþ felek evvel kara günümü.
Dostum yok ki silse yaþlý gözümü,
Hatýrlattýn bana o yaz günümü.

Bakýyorum beyaz beyaz olmuþ yer,
Gayet sakin her taraf, yok kimseler,
Efkâr bastý, bugün gönül derbeder,
Efkâr bastý, bu akþam uzun sürer.

Kara günler yine aradý buldu,
Bülbülcüðün açan gülleri soldu.
Bahar geldi bülbül, ne oldu?
Felek, hançerini kalbine vurdu.

Baþýmý koydum yere ay doðmadý,
Bir dost eli alnýma uzanmadý,
Tatlý sözle sakin eden olmadý,
Efkâr bastý hâlâ sabah olmadý.

Ey Eþrefî, üzdün tatlý canýný,
Kimsede koyma al alacaðýný,
Bir dost bulup gider efkârýný,
Bu yalnýzlýk hiç bitirmez sabrýný.

EKREM GÜRER (1975 YOZGAT)

Sosyal Medyada Paylaşın: