Susuyorum

Adýný sormayýn bana maviliklerin,
Þehir þehir geziyorum, adýný koyamýyorum.
Kalabalýklar içinde yalnýzlýkla yüzleþiyorum.
Bað bozumundaki çocuklar gibi üþüyorum.

Son günlerde aðlayanlarýn izini sürüyorum,
Onlarýn yanýnda keyfi endam yapanlara dalýyorum.
Ne çok þey deðiþti dünyamda.
Masumiyetini yitiren inançlar,
Küçük hesaplar nedeniyle,
Onurunu satanlar...

Dünkü renklerim solup gitti.
Yarýna ait renkler sýradan,
Hayatýn içinde ne var ne yok ilgilenmiyorum.
Bildiklerimi uzunca haykýrdýktan sonra,
Artýk biliyorum.

Susuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: