Acının Çığlığı

çekip giderim, giderim artýk
gözlerinin duru siyahlýðý
bir sürgün ateþini beslese de arkamdan…
A.Kemal Tanyýldýz


irtifa kaybediyor zaman
hayat
aný biriktirme telaþýnda…


göçe hazýrlanýyor
kanat yorgunu yaðmur kuþu
sýyrýlýp bulutlarýn ardýndan
hangi coðrafyanýn gamzesine sýðýnýr ki…


söðüt aðacý baþý önde üzgün
anýlardan kalan izleri süpürüyor saçlarý
birazdan kopacak fýrtýnayý hissederek
aðlayýp sýzlayan bulutlara bakýyor


acýnýn pençesi parçalarken ruhunu
soluk soluða daðlarý denizleri aþýyor


ardý sýra kopuyor fýrtýna
boþalýyor saðanak
sarsýlýyor sancýlar içinde buza kesen yürek
düþüyor solgun karanfil topraðýn göðsüne…

…….

-her veda ardýnda ýslak bir iz býrakýyor-


kabuðu kopmuþ yaralardan sýzan anýlar
ve kan kokulu akþamlar
gönül evinde rehin kalýyor


her gece
hüznü kuþanýrken þehir
üç beþ nöbetinde gözler
kapýdan sýzýp
suzinak güfteyi mýrýldanacak gölgeyi bekliyor


iliklere iþleyen ayazda
ayrýlýk takýlýyor
kod adý yalnýzlýk olan þiirin ayaðýna…


Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: