Sevmeyi bilmiyorsun...

Unut dediðin yerde umutlarým emeklemekten kurtuldu.
Þimdi sensiz adým atmayý öðrendim.
Sensizliðin adýmlarýný atýp.uzaklaþýrken senden
Özgür rüzgârlar güzel melodileriyle birlikte okþuyordu öpmekten çekindiðin tenimi.

Sensizliðin hava boþluðundayým þimdi.
Ayaklarýmda senin çekiminden kurtulmanýn hoþluðunu yasarken tekrar senin boþluðuna düþüyorum.
Esaretin prangalarý þah damarýma iz yapmýþ, ben seni özlerken Ahu gözlerinin ýþýðýna koþuyorum.

Yasadýðýmýz, aþktan öte bir oyundu.
Bu oyunda senin favorin hep baþkasýydý.
Kýsa paslaþmalarýný o baþkasýyla yaparken sen!
Ben auta giden bakýþlarýnýn peþinde koþuyordum.
Aslýnda ben senin sevinçlerinle coþup; yalnýz kaldýðýmda sensizliðe aðlýyordum.

Bir kez gözlerime bakýp, sevgiyle elimi tutmuþtun, o günde yaðmurlu bir gündü ve üþüyordun.
Kendi halime gülüyorum þimdi!
Ahmakça sevmelerime seni!
Ama olsun,!
Hiç olmazsa sana nasýl sevildiðini öðrettim.
Kimsede bulamadýðýn bir þeyi hem de.

Hiç kusura bakma!
Kendimle övünme payýmý saklý tutuyorum içimde.
Ama övüncüm bile sessiz.
Belki gözlerimde belirgin.
Ama sen onu bile anlayamazsýn.
Çünkü bana kör ve saðýrsýn.

Sabah çiy damlalarýnda parlayan meneviþlerde belirgin gözlerin.
Bakýþlarýna mutluluðu ekleyip, yine seveceðim.
Senden uzak olduðumda seni unutacaðýmý sanýyorsun deðil mi?
Veya hasretinden öleceðimi.
Oysa doðada bulup yine de yaþarým güzelliðini
Çünkü sen, aþkýn ne olduðunu bilmiyorsun.

Sen beni çoktan aþk lahitlerine kapattýðýný sanýyorsun.
Ruhumu hapsettiðini bedenimle birlikte.
Ruhumu da öldürdüðünü sanýyorsun.
Aþkýnla hayat buldum.
Ve ölümsüzlüðe yelken açýyorum.
Sana dar ufuklarý býrakýyorum.
Sen sevginin ne demek olduðunu bilmeden aþký yaþayamazsýn.
Tuncay Aytaç
Sosyal Medyada Paylaşın: