SON DANS
Güzeþte izlerle alacalý,
Köhne hayat duvarlarý.
Bu yýkýk dökük kaçýncý sýva,
Aðlayýp akan kaçýncý boyasý?
Yine hangi sürgününü verir,
Yýllarla kafeslenmiþ baharý...
Dökülmüþ sanki avcu nasýrlý,
Mâhir bir çulhanýn elinden,
Ýntihara meyilli kavak yapraklarý.
Rengi ne geceden ne gündüzden,
Belli ki sen ve belki biraz benden...
Dallarý ardýnda tutsaklýðý,
Ve sâyesi altýnda bahþedilen,
Söðüt kelebeklerinin son dansý.
Yorgun kanatlarýnýn konduðu her yerden,
Duyuldu tamamlanmamýþ cümlelerin nidâsý...
Býraktý bir katliamýn hürmetine,
Ýrislere renk vermeyi maviler.
Vazife bildiler yas tutmaklýðý.
Bir günlüklerin karþýsýnda,
Bir asýr yaþama küstahlýðý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.