dalgalarýn soluksuz karanlýðý geçti koptu içimden an’ýn güneþli tufaný sabahý kýrýlan eksenin boþluðuna hep gövdemi tutan Ay sana doðru
kör savurganlýk denizin ikiye böldüðü þehir gecenin gamzesinden uykuyu uçurmuþlar eksik sisin kýrbaçlý göðsüyle gidip gelmiþ mevsimler çýplak bir sükun söktüðüm gölgeler
baþým ýrmaðýn göðüne sensiz bilmem kaç arþa
yüzümün terkisine yol çizen siyah ve tortusunda suyun kargaþa hali kaç ev gezdim uykusuz düzensiz eþiðin çýngýraðý kývrýldýðýnda uykusuz kaç koz’a uykum geliyor benim susan çýkmazlarda
kaybolan bekleyiþlerin cehennem ýslýðý buraya gel ve tut düþ kelebeklerini bir cümle kýyýsýna hatýrla ayrýntýlarý yüzümü deðdirmeden yaðmura baþým bir güz’ün göðünde kaç rüzgar’a
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.