BİR BEGONVİL KOPARDIM
Fayton kalkar yol üzeri bir dizgin tutmaz geceden,
Köhne sokaklar delinir velvele bilmez sesinden.
Loþ giyen gecenin mehtabýna sunmuþum kendimi,
Sanarsýn nicedir deðiþmez ayaz gören mevsimi.
Bakýyorken þu þehre, bir yetimin penceresinden,
Tenimi döven yaðmurun, içinde ben, içimde sen.
Su gördü ya bazý þeyler, bedenim deðil tek ýslak,
Senden gelen nice taþkýna, çýkmýþým yalýnayak.
Bir begonvil kopardým ,sokaðýna hasret kaldýðým,
Senden yana özlemde ,anýlarýna sýðýndýðým.
Sevmeyi bilen Leylalar , Mecnunlar sende doðmuþ,
Gecen bile kýzýllýðýnda, gündüze yanar olmuþ.
Saat gecenin ikisi, gafletten sýyrýlmýþ gözler,
Hülya sarmýþ bedeni, kimse bilmez nicedir özler.
Yüze vurur ziyâsý, sönmek üzere bir kandilin,
Iþýðý altýnda kurumuþ cesedi yatar begonvilin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.