Kadýn, Yoktu baðrýma bastýðým gecede, Gece soðuktu...
Bir hüznün saatiydi, Hep gece yarýsýný gösteren Ýçimi örseleyen...
Bütün renkler muhacirdi, Hancýydý; Geriye kalan siyah...
Çalkalanýp durdum; Ne okyanus kýyýsýydý ne de bir deniz, Gözlerim matemindeydi Hayalinin med cezirlerinin...
Penceremde dikildiðim, Uzaklarda aranan gözlerin Ardýndan düþtü geceme Ay ýþýðý; Ne zaman ay ýþýðý düþse geceme yalnýzlýðýma vurur oldu gözlerimin Yakamozlarýný...
Ne fayda gece ötede bitecek az kaldý, Ýçimde yangýnýn var bitmeyecek Gözlerinin hayali, gözümde takýlý kaldý...
Duyuyormusun, Rüzgar içli bir namenin son nefesi gibi arsýz Alýp gidiyor kokularýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.