k’ardandý her þey yok olup gittim kendimden çok uzaklara buralarda güneþ bað bozumunda ördekler, kuðular, martýlar, güvercinler küsmüþ bana arýlar da bahçemdeki lavantalara gelmiyor o iki beyaz kelebek de yok ortalarda
Farid Farjad âhhh ki âhhh nasýl da aðlatýyor kemanýn yanardaðdan naðmelerini en kýzgýn lavlar esir almýþ güzelim gözlerimi canýmdan çok sevdigim kendimi çal kemancý çalll yansýn , yýkýlsýn yedi cihan þerefime kýna yaksýn dost bildiklerim çal kemancý çal can kýrgýnlýðýma iyi gelecek þeyler çal
anamdan emdiðim süt hakkýna þubatýn on dördünü bekleyemem þimdi beni bana anlat uyan baba sýyrýlýp toprak bedeninden sarýp sarmala içimin kýrlangýç çýðlýklarýný uyan baba uyan beni bana emanet etmiþtin ya sýrra kadem basan kimliðimle dün gece dolunayýn aksinde yitirdim çocuksu gülüþlerimi
U Y A N B A B A’ M Y A N
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.